Wat is ALS?

Amyotrofische Laterale Sclerose (ALS)  is een progressieve zenuw/spierziekte die leidt tot spierzwakte en verlamming. Jaarlijks krijgen 400-500 Nederlanders de diagnose. Zij hebben een levensverwachting van gemiddeld slechts drie jaar. 

ALS kan op elke volwassen leeftijd ontstaan, maar meestal tussen de 40 en 60 jaar. De snelheid van achteruitgang is bij iedere patiënt verschillend. Patiënten overlijden door zwakte van de ademhalingsspieren, gemiddeld drie jaar na de eerste verschijnselen. Twintig procent van de patiënten leeft langer dan vijf jaar.

Het aantal nieuwe patiënten per jaar bij wie de diagnose ALS gesteld wordt, is vergelijkbaar met veel andere chronische neurologische ziekten zoals multipele sclerose (MS) en de ziekte van Parkinson. Maar omdat mensen met ALS korter leven, zijn er minder patiënten in leven, in Nederland zo'n 1500.

Toenemende beperkingen

Bij ALS sterven de motorische zenuwcellen in het ruggenmerg, de hersenstam en de hersenen langzaam af. Dit zijn de zenuwcellen die de spieren in het lichaam aansturen. Omdat de zenuwcellen steeds minder signalen door kunnen geven aan de spieren leidt de ziekte tot toenemende spierzwakte. De eerste verschijnselen zijn vaak verminderde kracht in de armen of benen, of moeite met spreken, slikken of ademen.

Omdat de spieren minder signalen krijgen van de zenuwcellen beginnen ze kleiner/dunner te worden (te ‘atrofiëren’). De ziekte leidt tot toenemende beperkingen in het functioneren en invaliditeit. Wanneer de zenuwcellen volledig afgestorven zijn kunnen de hersenen de spieren niet meer aansturen en raakt de patiënt verlamd ('locked in').

Symptomen (klachten)

Het belangrijkste symptoom, de belangrijkste klacht, bij ALS, PSMA en PLS is toenemende spierzwakte en/of spasticiteit. De zintuigen (gevoel, smaak, gezicht, reuk en gehoor) blijven meestal intact, evenals de werking van darmen, blaas en het hart. Vijftig procent van de patiënten met ALS, PSMA, PLS heeft lichte veranderingen in denken of gedrag. De meeste patiënten en hun omgeving hebben hier weinig last van. Bij ongeveer 5-10% van de patiënten gaat de ALS, PSMA, PLS samen met Frontotemporale Dementie (FTD), een vorm van dementie waarbij ernstige gedragsveranderingen op de voorgrond staan.

De meest voorkomende kenmerken van ALS zijn:

  • zwakker wordende spieren met uitval van armen of benen tot gevolg;
  • stijfheid, spierkramp en vermindering van kracht;
  • moeite met opstaan, lopen en draaibewegingen;
  • vermindering van spraak en slikvermogen met longontsteking tot gevolg;
  • angst en somberheid;
  • hangen van het hoofd door verminderde werking van de nekspieren;
  • moeilijk ademhalen.

Erfelijke vorm van ALS

Een klein deel (ongeveer 10%) van de mensen met ALS heeft te maken met een erfelijke vorm van ALS  (de familiaire vorm van ALS: FALS). De erfelijke vorm is dan meestal al langer bekend in deze families. Als ALS niet in de familie voorkomt, spreken we over sporadische ALS (SALS).

Zoektocht naar een behandeling

Omdat de precieze oorzaak van ALS niet bekend is, is er nog geen goed medicijn tegen de aandoening gevonden. Het ALS Centrum Nederland werkt samen met haar Europese en internationale partners aan het vinden van effectieve behandelingen voor ALS.