Mevrouw N. voelt zich nog altijd een buitenstaander in het seniorencomplex, vertelt ze. We zitten aan de koffie in de buurtsuper, een klein groepje vrouwen die amper nog mobiel zijn, waarvan mevrouw N. met haar 92 jaar nog de kwiekste is. "Iedereen komt hier uit de buurt en ik niet."
"Dat komt omdat u geen Fries spreekt," reageert mevrouw Z. weinig tactisch. Ze woont in hetzelfde appartementencomplex. "U verstaat het wel, maar u spreekt het niet."
"Ik versta alle Fries en ik lees ook Fries, beter zelfs dan veel Friezen want die kunnen hun eigen taal niet eens lezen," pareert mevrouw N vinnig. Waarom ze dan toch geen Fries spreekt, wil mevrouw Z. weten. "Zo moeilijk is dat toch niet? Wilt u het niet? Of kunt u het niet?"
Mevrouw N. is duidelijk niet gediend van al die vragen en wendt met een trotse beweging het hoofd af. "Waarom zou ik?"
Om u niet langer een buitenstaander te blijven voelen, denk ik.
